Gubbio: stad van de gekken
Gubbio staat ook wel bekend als de stad van de gekken en je kunt er een heus ‘gekkendiploma’ halen. Hoe? Ren drie rondjes om de 16e-eeuwse fontein “Fontana dei Matti”, ofwel “Fontein van de Gekken”, en steek daarna je hoofd in het water. Dan mag je je officieel ‘gek van Gubbio’ noemen en een diploma kopen in één van de winkeltjes rondom het plein. Als dat geen eer is!
La Scarzuola
Vlakbij het middeleeuwse dorpje Montegabbione ligt het prachtige ligt het prachtige Franciscaans klooster La Scarzuola verstopt. Het werd in 1218 gesticht op de plek waar Sint Franciscus van Assisi een laurier- en rozenstruik plantte. In 1956 werd het kloostercomplex aangekocht door de Milanese architect Tomaso Buzzi, die zijn eigen fantasiestad naast het klooster bouwde. Deze bizarre stad bestaat uit magische bouwwerken, labyrinten, tempels en theaters. Kijk hier voor meer informatie.
Città della Pieve: het smalste straatje van Italië
In Città della Pieve, geboorteplaats van de beroemde schilder Pietro Perugino, vind je het aller-smalste straatje van Italië. Door een burenruzie in de Middeleeuwen moest er een ruimte gecreëerd worden tussen de huizen: een steegje van zo’n 50 tot 70 centimeter breed. Tegenwoordig draagt het de naam “Vicolo Baciadonne”, ofwel “Kus Vrouwen”: mensen die in tegengestelde richting lopen, kunnen elkaar niet passeren zonder “aan elkaars lippen te blijven hangen”. Te kussen, dus.
Koningin van de olijven: Trevi
Iedereen kent de Trevi fontein in Rome, maar wist je dat Umbrië ook eigenaar is van een Trevi? In dit prachtige historische dorpje proef je de aller-lekkerste olijfolie van Italië. Niet voor niets draagt Trevi de bijnaam ‘de koningin van de olijven’. Leer alles over deze groene lekkernij in het Museo della Civiltà dell’ulivo en vier feest met de locals als in de herfst de olijven geplukt worden en de nieuwe olijfolie gemaakt wordt.
Mugnano, het dorp met beschilderde muren
Het dorpje Mugnano heeft minder dan 1000 inwoners en stamt uit de Romeinse tijd. Door de eeuwen heen was Mugnano in verval geraakt, tot er in 1983 besloten werd het op te knappen. Moderne kunstenaars werd gevraagd de muren te beschilderen, waardoor er een unieke combinatie tussen oude architectuur en moderne schilderkunst is ontstaan.
